Από τον Άρη Βουρβούλια
Χρήμα. Τεχνολογία. Ευρηματικότητα. Ματιά στο μέλλον. Αυτά είναι τα στοιχεία που συνδέουν την Apple και την Google. Όμως ο τρόπος σκέψης τους είναι αυτός που τις κάνει να διαφέρουν.
Μπορεί οι Apple και Google να σου δίνουν την ψευδαίσθηση ότι μοιάζουν κατά βάση, η αλήθεια όμως είναι ότι οι εταιρίες αντιπροσωπεύουν δύο τελείως διαφορετικές σχολές σκέ
Χρήμα. Τεχνολογία. Ευρηματικότητα. Ματιά στο μέλλον. Αυτά είναι τα στοιχεία που συνδέουν την Apple και την Google. Όμως ο τρόπος σκέψης τους είναι αυτός που τις κάνει να διαφέρουν.
Μπορεί οι Apple και Google να σου δίνουν την ψευδαίσθηση ότι μοιάζουν κατά βάση, η αλήθεια όμως είναι ότι οι εταιρίες αντιπροσωπεύουν δύο τελείως διαφορετικές σχολές σκέ
ψης. Σε αυτό το συμπέρασμα καταλήγεις
διαβάζοντας τις βιογραφίες του Στιβ Τζομπς από τον Ουάλτερ Ίσακσον και
το “In the Plex” του Στίβεν Λέβι.
Ναι, είναι και οι δύο παγκόσμιοι κολοσσοί που αποτελέσαν βασικά γρανάζια της τεχνολογικής επανάστασης. Και οι δύο έχουν πετυχημένα τμήματα κινητής τηλεφωνίας και προγράμματα περιήγησης στο διαδίκτυο. Και οι δύο έχουν έναν βασικό κοινό εχθρό, την Microsoft. Τα θεμέλια, όμως και των δύο εταιρειών βασίζονται σε τελείως διαφορετικές βάσεις. Ο Λάρι Πέιτζ και ο Σεργκέι Μπριν πιστεύουν ακράδαντα στην δύναμη των δεδομένων και των αριθμών ,αλλά και ότι η εξάρτηση από τις μετρήσεις είναι ο ακρογωνιαίος λίθος, κάθε σημαντικής απόφασης της Google. O Στιβ Τζομπς, από την άλλη, πίστευε ότι η δύναμη του σχεδιασμού είναι πρωταρχικής σημασίας και συχνά πέταγε έξω από το παιχνίδι τα δεδομένα. Αυτή η ξεκάθαρη αντίθεση μετέτρεψε τη “φιλία” μεταξύ τους σε έναν από τους πιο σκληρούς ανταγωνισμούς της τεχνολογίας.
Google: Τα «δεδομένα» είναι ο βασιλιάς
Αν χρειάζεσαι αποδείξεις για να πειστείς, ότι τα δεδομένα είναι ο βασιλιάς στην Google, δες το πιο απλό. Στο βιβλίο “In the plex” η λέξη “δεδομένα“ (data) χρησιμοποιείται 319 φορές. Αντίθετα η λέξη “σχεδιασμός”(design), λιγότερες από 60. Η υποτιμημένη αξία που δίνεται στον σχεδιασμό προέρχεται από τις βασικές αρχές των ιδρυτών της εταιρείας, Λάρι Πέιτζ και Σεργκέι Μπριν. Όπως τους σκιαγραφεί και στο βιβλίο του ο Λέβι “ο Πέιτζ και ο Μπριν αισθάνθηκαν πιο άνετα μέσα από την αξιοκρατία του ακαδημαϊκού κόσμου, όπου το μυαλό είναι το, αδιαμφισβήτητα, βασικότερο κριτήριο. Και οι δύο είχαν μία έμφυτη κατανόηση του, πώς, ο ultra-connected κόσμος που απολάμβαναν, ως φοιτητές, ήταν έτοιμος να εξαπλωθεί σε ολόκληρη την κοινωνία. Και οι δύο μοιράζονταν ένα βασικό ‘πιστεύω’, την υπεροχή των δεδομένων”.
Αποτέλεσμα αυτού, ήταν η δημιουργία μίας εταιρείας στην οποία οι “αρχηγοί” είναι πάντα οι μηχανικοί και πάνω από όλα βρίσκεται η βαθειά πίστη των εργαζομένων στην υπεροχή της “data”. Όπως είχε πει και η Μαρίσα Μάγιερ (αντιπρόεδρος της εταιρείας) σε μία ομάδα σχεδιαστών που μόλις είχε απορρίψει το πρότζεκ τους. “Δείχνει τόσο editorialized. Το προϊόν της Google κατευθύνεται από μηχανές. Δημιουργήθηκε από μηχανές και αυτό είναι που μας κάνει τόσο ισχυρούς. Αυτό είναι που κάνει τα προϊόντα μας τόσο σπουδαία”.
Apple: Το “design” είναι στο DNA της εταιρείας
Η Apple είναι το άκρως αντίθετο. Στην βιογραφία του Στιβ Τζομπς, η λέξη “σχεδιασμός” εμφανίζεται 432 φορές, ενώ η λέξη “δεδομένα” μόλις 26. “Λατρεύω τις προτάσεις, που έχουν εξαιρετικό ‘design’ και μία απλή δυνατότητα να κάνουν κάτι χωρίς να στοιχίζει πολλά” είπε κάποτε ο Τζομπς στον Ίσακσον. “Ήταν το αρχικό όραμα για την Apple. Αυτό είναι που προσπαθήσαμε να κάνουμε με τον πρώτο Mac. Αυτό είναι που κάνουμε με το iPod”.
Αυτή η εμμονή με το “design” γεννήθηκε από τις εμπειρίες του στην παιδική ηλικία με τον πατέρα του, αλλά και από τα ταξίδια του στην Ασία από όπου και συνδέθηκε στενά με την απλότητα του Ζεν Βουδισμού. Τα μαθήματα αυτά και οι εμπειρίες τον ωθήσανε στο να αναζητάει την τελειότητα στην απλότητα. Μία φιλοσοφία, που είναι πλέον άρρηκτα συνδεδεμένη με όλα τα προϊόντα της Apple.
Συμπέρασμα
Η Google επένδυσε τα πάντα στα δεδομένα, ενώ η Apple ποντάρει πολλά στην δυναμική του “design”. Όσο η Apple ασχολιόταν με κινητά και υπολογιστές και η Google παρείχε χάρτες, αναζήτηση, το YouTube και διαδικτυακά εργαλεία που έκαναν τις συσκευές πιο χρήσιμες, υπήρχε αρμονική συνεργασία των δύο. Όταν όμως η Google αποφάσισε να κυκλοφορήσει το δικό της λειτουργικό σύστημα κινητής τηλεφωνίας, σύντομα η φιλία μετατράπηκε σε αντιπαλότητα. Και όντας έτοιμη η Google να αγοράσει και εταιρεία hardware, η “μονομαχίας” τους θα γίνει ακόμα πιο ανταγωνιστική.
Τι μπορούμε να μάθουμε όμως από αυτή τη μάχη μεταξύ “data” και
“design”;
Ότι πρώτον, και οι δύο σχολές σκέψης είναι επιτυχημένες, καθώς μιλάμε για δύο τόσο κερδοφόρες επιχειρήσεις που αλλάξανε τον κόσμο σε κάτι που δεν μπορούσαμε να φανταστούμε. Αλλά και το ότι, παρέμειναν πιστοί στα “πιστεύω” τους και μαθαίνοντας από τα λάθη τους, έφτασαν στην κορυφή και δημιούργησαν την νέα τάξη πραγμάτων.
Δεύτερον, μία εταιρεία επικεντρωμένη στο “design”, όπως η Apple είναι αναγκασμένη να επενδύει σε προϊόντα που δεν έχουν ξαναεμφανιστεί στην αγορά. Με αυτόν τον τρόπο θα καταφέρνει να διατηρεί την πρωτοποριακή της ταυτότητα. Αντίθετα, μία εταιρεία που επικεντρώνεται στα “δεδομένα”, όπως η Google έχει μεγαλύτερη ευχέρεια, ώστε να επενδύσει σε προϊόντα που ήδη υπάρχουν. Για παράδειγμα, οι μηχανές αναζήτησης υπήρχαν και πριν την Google, αλλά η εταιρεία χρησιμοποίησε τα δεδομένα που χρειάζονταν, ώστε να γίνει η πιο αποτελεσματική από όλες.
Άρα το συμπέρασμα είναι η αλληλοεπίδραση των δύο στην επαναστατική αλλαγή του διαδικτύου, με προεκτάσεις πάντα στην διαφορετικότητα της κουλτούρας τους. Δύο διαφορετικές κουλτούρες, που γέννησαν το σήμερα και οραματίζονται το αύριο. Για εμάς…
Ναι, είναι και οι δύο παγκόσμιοι κολοσσοί που αποτελέσαν βασικά γρανάζια της τεχνολογικής επανάστασης. Και οι δύο έχουν πετυχημένα τμήματα κινητής τηλεφωνίας και προγράμματα περιήγησης στο διαδίκτυο. Και οι δύο έχουν έναν βασικό κοινό εχθρό, την Microsoft. Τα θεμέλια, όμως και των δύο εταιρειών βασίζονται σε τελείως διαφορετικές βάσεις. Ο Λάρι Πέιτζ και ο Σεργκέι Μπριν πιστεύουν ακράδαντα στην δύναμη των δεδομένων και των αριθμών ,αλλά και ότι η εξάρτηση από τις μετρήσεις είναι ο ακρογωνιαίος λίθος, κάθε σημαντικής απόφασης της Google. O Στιβ Τζομπς, από την άλλη, πίστευε ότι η δύναμη του σχεδιασμού είναι πρωταρχικής σημασίας και συχνά πέταγε έξω από το παιχνίδι τα δεδομένα. Αυτή η ξεκάθαρη αντίθεση μετέτρεψε τη “φιλία” μεταξύ τους σε έναν από τους πιο σκληρούς ανταγωνισμούς της τεχνολογίας.
Google: Τα «δεδομένα» είναι ο βασιλιάς
Αν χρειάζεσαι αποδείξεις για να πειστείς, ότι τα δεδομένα είναι ο βασιλιάς στην Google, δες το πιο απλό. Στο βιβλίο “In the plex” η λέξη “δεδομένα“ (data) χρησιμοποιείται 319 φορές. Αντίθετα η λέξη “σχεδιασμός”(design), λιγότερες από 60. Η υποτιμημένη αξία που δίνεται στον σχεδιασμό προέρχεται από τις βασικές αρχές των ιδρυτών της εταιρείας, Λάρι Πέιτζ και Σεργκέι Μπριν. Όπως τους σκιαγραφεί και στο βιβλίο του ο Λέβι “ο Πέιτζ και ο Μπριν αισθάνθηκαν πιο άνετα μέσα από την αξιοκρατία του ακαδημαϊκού κόσμου, όπου το μυαλό είναι το, αδιαμφισβήτητα, βασικότερο κριτήριο. Και οι δύο είχαν μία έμφυτη κατανόηση του, πώς, ο ultra-connected κόσμος που απολάμβαναν, ως φοιτητές, ήταν έτοιμος να εξαπλωθεί σε ολόκληρη την κοινωνία. Και οι δύο μοιράζονταν ένα βασικό ‘πιστεύω’, την υπεροχή των δεδομένων”.
Αποτέλεσμα αυτού, ήταν η δημιουργία μίας εταιρείας στην οποία οι “αρχηγοί” είναι πάντα οι μηχανικοί και πάνω από όλα βρίσκεται η βαθειά πίστη των εργαζομένων στην υπεροχή της “data”. Όπως είχε πει και η Μαρίσα Μάγιερ (αντιπρόεδρος της εταιρείας) σε μία ομάδα σχεδιαστών που μόλις είχε απορρίψει το πρότζεκ τους. “Δείχνει τόσο editorialized. Το προϊόν της Google κατευθύνεται από μηχανές. Δημιουργήθηκε από μηχανές και αυτό είναι που μας κάνει τόσο ισχυρούς. Αυτό είναι που κάνει τα προϊόντα μας τόσο σπουδαία”.
Apple: Το “design” είναι στο DNA της εταιρείας
Η Apple είναι το άκρως αντίθετο. Στην βιογραφία του Στιβ Τζομπς, η λέξη “σχεδιασμός” εμφανίζεται 432 φορές, ενώ η λέξη “δεδομένα” μόλις 26. “Λατρεύω τις προτάσεις, που έχουν εξαιρετικό ‘design’ και μία απλή δυνατότητα να κάνουν κάτι χωρίς να στοιχίζει πολλά” είπε κάποτε ο Τζομπς στον Ίσακσον. “Ήταν το αρχικό όραμα για την Apple. Αυτό είναι που προσπαθήσαμε να κάνουμε με τον πρώτο Mac. Αυτό είναι που κάνουμε με το iPod”.
Αυτή η εμμονή με το “design” γεννήθηκε από τις εμπειρίες του στην παιδική ηλικία με τον πατέρα του, αλλά και από τα ταξίδια του στην Ασία από όπου και συνδέθηκε στενά με την απλότητα του Ζεν Βουδισμού. Τα μαθήματα αυτά και οι εμπειρίες τον ωθήσανε στο να αναζητάει την τελειότητα στην απλότητα. Μία φιλοσοφία, που είναι πλέον άρρηκτα συνδεδεμένη με όλα τα προϊόντα της Apple.
Συμπέρασμα
Η Google επένδυσε τα πάντα στα δεδομένα, ενώ η Apple ποντάρει πολλά στην δυναμική του “design”. Όσο η Apple ασχολιόταν με κινητά και υπολογιστές και η Google παρείχε χάρτες, αναζήτηση, το YouTube και διαδικτυακά εργαλεία που έκαναν τις συσκευές πιο χρήσιμες, υπήρχε αρμονική συνεργασία των δύο. Όταν όμως η Google αποφάσισε να κυκλοφορήσει το δικό της λειτουργικό σύστημα κινητής τηλεφωνίας, σύντομα η φιλία μετατράπηκε σε αντιπαλότητα. Και όντας έτοιμη η Google να αγοράσει και εταιρεία hardware, η “μονομαχίας” τους θα γίνει ακόμα πιο ανταγωνιστική.
Τι μπορούμε να μάθουμε όμως από αυτή τη μάχη μεταξύ “data” και
“design”;
Ότι πρώτον, και οι δύο σχολές σκέψης είναι επιτυχημένες, καθώς μιλάμε για δύο τόσο κερδοφόρες επιχειρήσεις που αλλάξανε τον κόσμο σε κάτι που δεν μπορούσαμε να φανταστούμε. Αλλά και το ότι, παρέμειναν πιστοί στα “πιστεύω” τους και μαθαίνοντας από τα λάθη τους, έφτασαν στην κορυφή και δημιούργησαν την νέα τάξη πραγμάτων.
Δεύτερον, μία εταιρεία επικεντρωμένη στο “design”, όπως η Apple είναι αναγκασμένη να επενδύει σε προϊόντα που δεν έχουν ξαναεμφανιστεί στην αγορά. Με αυτόν τον τρόπο θα καταφέρνει να διατηρεί την πρωτοποριακή της ταυτότητα. Αντίθετα, μία εταιρεία που επικεντρώνεται στα “δεδομένα”, όπως η Google έχει μεγαλύτερη ευχέρεια, ώστε να επενδύσει σε προϊόντα που ήδη υπάρχουν. Για παράδειγμα, οι μηχανές αναζήτησης υπήρχαν και πριν την Google, αλλά η εταιρεία χρησιμοποίησε τα δεδομένα που χρειάζονταν, ώστε να γίνει η πιο αποτελεσματική από όλες.
Άρα το συμπέρασμα είναι η αλληλοεπίδραση των δύο στην επαναστατική αλλαγή του διαδικτύου, με προεκτάσεις πάντα στην διαφορετικότητα της κουλτούρας τους. Δύο διαφορετικές κουλτούρες, που γέννησαν το σήμερα και οραματίζονται το αύριο. Για εμάς…
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου